سرود سوم میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام

بند اول:

خدا می دونه سرم با تو شیدا می شه

گمشده ی دل من با تو پیدا می شه

وقتی تو کوچه پا می ذاری، راه بندون می شه تو محله

به آسمون نگاه نکن که، ماه می افته زمین با کله

زمین و آسمون مست نگاتن

پدر و مادرت دست به دعاتن

ستاره ها توی صف تماشای چشاتن

ملایک دایم التسبیح اسم مجتباتن

(شعر ناب فال طاها، یا کریم آل طاها)(2)

بند دوم:

بارون شوق از چش جبرییل می ریزه

آب واسه غسل تو از سلسبیل می ریزه

باغبون از باغ بهشتش،یه گل نصیب فاطمه کرد

خدا اسمت رو توی گوش، پدربزرگت زمزمه کرد

ندیده کسی مثل تو نمونه

شدی سوی چشای اهل خونه

دم دم سحر نیمه ی ماه رمضونه

داره فاطمه تسبیح می زنه دونه به دونه

(شعر ناب فال طاها، یا کریم آل طاها)(2)

بند سوم:

خاک سرقبر تو زعفرون نابه

شبا خود ماه برات روشنی می تابه

کی گفته که مرقد نداری، واسه تو قلب شیعه صحنه

پر جبرییل زیر پای، زایرای قبر تو پهنه

هوای قبرتو دارم حسابی

یه روز کاخ می سازم رو این خرابی

همین که زنده ای برای هر شبهه جوابی

الهی کور بشه چشم سعودی و وهابی

(شعر ناب فال طاها، یا کریم آل طاها)(2)