بند اول:
یه روز از امام رضا من ، جواز سفر گرفتم
با یه معجزه تو صحنت ، زندگیمو سر گرفتم
چه حریم با صفایی ، دل من شده هوایی
کمته هرچی بگم آقایی!
کاش که کاروون بره تا ، من وبمونم تو آقا
توی صحنت بشینم تنهایی
قلبم نظر کرده ت ، درمونه دردت
کاش منم کبوتری باشم روی قبه ی زردت
(صل الله علیک یا شهید کرب و بلا)(2)
بند اول:
ای سایه ی گلدسته هات
افتاده رو عرش خدات / ارباب
افتاده به سرم که بیام به حرم ، تربتت رو برای شفا ببرم
در واکن که یه عمریه پشت درم ، آخه این دل مستو کجا ببرم؟
وابسته م به تو آقای من به تو آقای من به تو آقای من
کربلام نبری وای من نبری وای من نبری وای من
(اربابم (آقام آقام حسین)(3))(2)
سبک واحد شور محرم نود سه
شب دوم محر الحرام
با نوای حاج محمد رضا بذری
«باز هم مرغ دلم میل پرواز داره»
شور محرم نود و سه با نوای مظاهر کثیری نژاد
شعر و سبک: مظاهر کثیری نژاد
بند اول:
بوی سیب حرمت تا اومد، یه دفه حال دلم جا اومد
اول روضه تفال کردم، آیه ی انا فتحنا اومد
لک فتحا مبینا، رمز پیروزی ماست
اینو داعش بدونه، شیعه قبله ش رو نی هاست
ندارم حسرت و دلتنگی، جز تو نیست بر لبم آهنگی
بهترین حس دنیا اینه، واسه عشقت داری می جنگی
(ثارالله یا ابا عبدالله)(4)
شب اول محرم الحرام سال نود و سه با نوای مظاهر کثیری نژاد
شعر و سبک از مظاهر کثیری نژاد
بند اول:
دلا می شه دوباره کربلایی، کوچه به کوچه مجلس عزایی
حساب نمی شه جزء عمرت وقتی ، تو روضه ی سیدالشهدایی
بگیر به دستت پرچم ، مقتل بخون مقرم
حسینیا بشتابید ، محرمه محرم
ان الحسینُ مصباح ، محرمه بسم الله
بهای خون تو شد ، خود خدا ثارالله
علی سر از ابراهیم ، حسین سر از اسماعیل
حسین جای اسماعیل می ره دل قربانگاه
(انت المصباح مددی ثارالله(2))
بند اول:
دست به هیچکس نمی دم به جز دست دوست
مستم از اینکه هستم فقط مست دوست
شاااااه ، ماااااه، طایر سیر الی الله
رااااااه ، چااااااه ، دست توئه ابی عبدالله
الموت خیرً من رکوب العار
العارُ اولی من دخول النار
(حسین حسین واااااای)(2)
بند اول:
نمونده واسم راه چاره، سرم روی دارالاماره
داره با ایما و اشاره
با التماس می گه نیا به کوفه
حرکت نکن دیگه نیا به کوفه
حیرون کوچه ها شدم، اسیر غصه ها شدم، تشنه گذاشتن کاممو
گفتم بیا ولی نیا، جون بابات علی نیا، پاره کن آقا نامه مو
رومو زمین نزن تو رو به جون زهرا، که قلبش خونه زهرا، نشم مدیون زهرا
بمون مدینه تنها روضه خون زهرا، سر و سامون زهرا، نشم مدیون زهرا
وای! کوفه پر از نامردیه
وای! تنها شدن بد دردیه