غزل شب سوم محرم الحرام نود و سه-2

پیچید اگر به دور تنت بوریا کسی

صد دست شد سرت که رسد دست ناکسی

دست تو را به صوت حجازیت خوانده ام

هرگز نبود جز پدرم خوش صدا کسی

غزل شب سوم محرم الحرام نود و سه

زلف تو در باد بود و زلف من بر باد رفت

هر چه زیبایی خدای تو به مویم داد....رفت

من سند آورده ام از زجرهای زجر،حیف!

باد با خود برده موهای مرا...،اسناد رفت

غزل شب دوم محرم الحرام نود و سه

باب لهوف گریه و باب تو سوختن

این نعمت است در تب و تاب تو سوختن

عالم خراب، حال من از آن خراب تر

حق است پای حال خراب تو سوختن

غزل شب اول محرم الحرام نود و سه

قدم به راه بیابان نزن، به کوفه نیا

بیا به کوفه ولی بی کفن به کوفه نیا

به خاطر دل زینب کمی تامل کن

برای حرمت و تکریم زن به کوفه نیا

غزل مناجات ماه مبارک رمضان

نفس آلوده ی نفسم که هوا می خواهم

عبد شیطان شده ام، آه! خدا می خواهم

نه نمازی، نه نیازی، نه دعایی به لبم

حالت سوز مناجات و دعا می خواهم

غزل میلاد حضرت علی اصغر(ع)

شیرخواری مثل او مادر در این عالم نداشت

بچه شیری بود که دندان شیری هم نداشت

بچه شیری با لطافت های آهو وار بود

سرخی گل گونه اش را فرش ابریشم نداشت

غزل میلاد امام جواد علیه السلام

همین بس است که دردانه ی پدر بودی

دوام نسل پدر بودی و پسر بودی

درخت نخل ولایت فقط تو را کم داشت

همین که میوه ی یکدانه ی ثمر بود

غزل میلاد حضرت زهرا-شد گونه های سرخ تو اینک انار تر

احمد به یمن تو شده پر افتخار تر

لحظه به لحظه،واله و چشم انتظار تر

مادر برای دیدن تو بی قرار بود

بابا برای دیدن تو بی قرار تر

حضرت ام البنین-چهار سر به فدای سر برادر زینب

چهار سر به فدای سر برادر زینب

همان سری که بلند است در برابر زینب

چهار مرد که حز شیر پاک خورده نبودند

چهار شیر نری که شدند نوکر زینب

هرگز رفاقت آب با آهن ندارد!

با این که او دیگر دل ماندن ندارد

تابی چنین جز فاطمه یک زن ندارد

دستش به دامان علی و زیر لب گفت:

"حیدر طرفداری چنین جز من ندارد"